Από τα παλιά χρόνια, από την αρχαιότητα σχεδόν, ο άντρας ήταν κυνηγός. Μόνο που τότε ήταν κυνηγός για εξεύρεση τροφής και ανατροφής της οικογένειας ενώ σιγά – σιγά και δη στις μέρες μας εξελίχθηκε σε σπόρ!
H κυνηγετική ανδραγαθία διατηρούσε στα ιστορικά χρόνια μεγάλο μέρος της αίγλης που ασφαλώς είχε στις πανάρχαιες κοινωνίες και το κυνήγι αποτελούσε πεδίο διάκρισης, αναγνώρισης και απόκτησης κύρους.
Οι σημερινοί κυνηγοί εκτός του ότι αγαπούν το κυνήγι, το έχουν και σαν μια έξοδο από την καθημερινότητα, μια έξοδο από την ρουτίνα και μια ευκαιρία η ανδροπαρέα να εκδράμει προς την φύση και τις ομορφιές της.
Τα τελευταία χρόνια οι πλείστοι των κυνηγών είναι απογοητευμένοι γιατί το θήραμα είναι άφαντο (ιδιαίτερα του λαγού) αλλά και απο την άλλη δεν βλέπουν να υπάρχει προοπτική ανάκαμψης.
Πρέπει να οργανωθούν τα αρμόδια τμήματα, το Ταμείο Θήρας έτσι ώστε να ανακάμψει το φαινόμενο του ανύπαρκτου κυνηγιού, και να έχει θήραμα αρκετό για όλους μας.
Για παράδειγμα, θα πρέπει να αυξηθεί ο αριθμός των θηροφυλάκων και οι περιπολίες έτσι ώστε να παταχθεί κάθε προσπάθεια και κίνηση για λαθροθηρία.
Να δημιουργηθεί μια πιο οργανωμένη βάση με πιο πολύ έλεγχο προς αυτούς που επιμένουν να λαθροκυνηγούν με σκοπό το κέρδος και δη το παράνομο κέρδος αφού χρυσοπουλούν τα θηράματα τους.
Επίσης, θα πρέπει να αυξηθεί ο αριθμός του θηράματος, μιας και οι κυνηγοί έχουν αυξηθεί κατά πολύ ενώ το θήραμα μειώνεται και στατιστικά αποδεδειγμένα. Τουλάχιστον το ελεγχόμενο θήραμα να αυξηθεί σε ποσότητα για να ικανοποιείται μεγαλύτερος αριθμός κυνηγών.
Αλλά δεν πρέπει και δεν έχει ευθύνη μόνο το Ταμείο Θήρας για ένα καλύτερο μέλλον στο κυνήγι, για μια ανάσα στα κυνηγετικά επόμενα χρόνια αλλά σημαντικό παράγοντα παίζουν και οι ίδιοι οι κυνηγοί που θα πρέπει να αποκτήσουν συνείδηση και να κυνηγούν με υπευθυνότητα και εκτίμηση τόσο προς τους άλλους κυνηγούς όσο και προς το ίδιο το κυνήγι.
Όχι απλά να είναι κρεατοσυλλέκτες, όχι απλώς να εξοντώνουν το θήραμα στο πέρασμα τους χωρίς να σκέφτονται ότι θα υπάρξει και επόμενη φορά και πως αν δεν σεβαστούν σήμερα αυτό που έχουμε αύριο δεν θα υπάρχει τίποτα.
Για να έχουμε, λοιπόν, και να χαιρόμαστε το κυνήγι αλλά και άλλα πράγματα στην ζωή μας θα πρέπει πρώτα να μάθουμε να φερόμαστε σ’ αυτά με εκτίμηση και υπευθυνότητα!
Εύχομαι σε όλους τώρα που το κυνήγι ξεκινά να εκδράμουν μαζί με τα παιδιά τους και να το απολαύσουν αλλά πάντα με σύνεση και γνώση!
Χρύσανθος Σαββίδης